หลายครั้งในการทำงานของนักจิตวิทยา ผมจะได้พบกับผู้รับบริการในจังหวะของเรื่องราวที่ทุกข์ตรมและขมขื่น แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าแปลกที่เมื่อเดินทางร่วมกันไปจนถึงจุดหนึ่ง หลายท่านจะกลับมาตกตะกอน และคล้ายดังได้พบบทเรียนอันล้ำค่าจากช่วงเวลาและบ่อน้ำตานั้น
เหมือนกับว่าแม้มีพลังพิเศษที่ช่วยย้อนเวลากลับไปในอดีตได้ หลายคนก็ยินยอมให้ตนเองได้พบเจอกับเรื่องราวนั้นโดยไม่เลือกจะเปลี่ยนอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว
จากการเดินทางร่วมกับผู้รับบริการ ผมพบว่าหลายครั้งที่ชีวิตของคนเราจำเป็นต้องได้รับการบ่มเพาะผ่านเรื่องราวและการผจญภัย บางครั้งเราต้องเรียนรู้ผ่านการลองผิดลองถูกจนพบเจอทางที่เหมาะสม
หลายครั้งที่เราพยายามสอบถามผู้ที่มีประสบการณ์ ก่อนได้เรียนรู้ว่าประสบการณ์ของทุกคนมีความเฉพาะตัว ไม่สามารถที่จะก้าวข้ามได้ด้วยวิถีทางของใครคนอื่น และหลายครั้งที่เราก็หลงลืม ติดกับเดิม ๆ และตกหลุมเดิม ๆ คล้ายกับเราไม่เคยได้เรียนรู้อะไรจากประสบการณ์อันเจ็บปวดของเราเลย
แต่ความเจ็บปวดที่ยากจะทานทน และความผิดพลาดซ้ำ ๆ ที่น่าเบื่อหน่ายของเราเองนี้ก็ล้วนเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต และเป็นอาหารรสชาติไม่อร่อยที่ต้องเติบโตขึ้นหน่อยจึงเรียนรู้ว่าชีวิตก็เป็นเช่นนี้ และนี่คือสารอาหารที่จำเป็น และบทเรียนจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดเหล่านี้ อาจพาเราสู่การตัดสินใจที่ถูกต้องได้ในสักวัน
และวันหนึ่งในอนาคตภายภาคหน้าของเรานั้น เราอาจมองย้อนกลับไปขอบคุณช่วงเวลานี้ ความผิดพลาดนี้ บทเรียนบทนี้ ด้วยใจที่ขอบคุณ และอาจยินยอมพร้อมใจให้ตนเองพบเจอกับเรื่องราวในหนึ่งวันนั้นแบบเดิม โดยไม่ขอเปลี่ยน หรือทำอะไรให้ต่างออกไปเลย