ในทุกเทศกาลปีใหม่ที่เวียนมา สิ่งหนึ่งที่เหมือนจะกลายเป็นประเพณีไปแล้วคือ End of Year Recap ที่ผู้คนจะสรุปประสบการณ์ ข้อเรียนรู้ และข้อค้นพบที่เกิดขึ้นกับชีวิตพวกเขาในปีนั้น หลาย ๆ คนโพสสิ่งนี้เป็นข้อความหรือคลิปลงสื่อสังคมออนไลน์ซึ่งเปิดโอกาสให้ผู้คนที่รู้จักได้มีโอกาสได้ร่วมรับรู้ เมื่อได้อ่านหรือรับฟังแล้วผู้คนก็อาจได้ร่วมเรียนรู้ไปด้วย
โดยปกติแล้วเราจะหยิบนำประสบการณ์ของตนเอง ข้อเรียนรู้ หรือข้อค้นพบไปบอกกล่าวกับผู้อื่นเมื่อเห็นว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะเป็นประโยชน์กับพวกเขา เช่น การช่วยเหลือเพื่อนที่กำลังอกหัก การแชร์ประสบการณ์ทำงานให้พนักงานรุ่นน้อง หรือการอบรมบุตรหลาน แต่ก็มักเจือไปด้วยความคาดหวังว่าพวกเขาจะเห็นแจ้งในสิ่งเดียวกันและนำไปประยุกต์ใช้ได้ในทันที หรืออย่างน้อยก็น้อมรับเพื่อแสดงถึงการเห็นคุณค่าในสิ่งที่ตั้งใจให้ ซึ่งความคาดหวังเหล่านี้เองที่เปิดโอกาสให้เราเผชิญความผิดหวังและเสียความรู้สึกเมื่อไม่ได้รับการตอบสนองตามที่คาดเอาไว้
ปรากฏการณ์ End of Year Recap จึงเป็นภาพตัวอย่างของการแบ่งปันโดยปราศจากความคาดหวัง (สำหรับหลาย ๆ คนแล้วกัน อาจไม่ใช่กับทุกคน) เพราะเรามุ่งสนใจไปที่การทบทวนและการเรียนรู้ของตัวเองซึ่งเป็นผลลัพธ์ที่คาดหวังได้มากและมีประสิทธิภาพที่สุดเพราะไม่มีการเรียนรู้ใดที่จะชัดแจ้งไปกว่าประสบการณ์ของตนเอง
และเมื่อเราไม่ได้จำกัดอยู่แค่ตัวเอง การแบ่งปันโดยถ่ายทอดออกมาเป็นเนื้อความให้ผู้อื่นก็เป็นการขยายโอกาสที่ประสบการณ์ ข้อเรียนรู้ หรือข้อค้นพบดังกล่าวจะเป็นประโยชน์ออกไปเป็นเหมือนการกระจายเกสรแห่งปัญญาสู่มวลมิตรโดยให้เรื่องของผลลัพธ์ว่าจะเกิดอะไรหรือไม่ หรือใช้ระยะเวลาแค่ไหนนั้นไปขึ้นอยู่กับผู้รับโดยไม่สร้างความบีบคั้นแก่ทั้งผู้ให้และผู้รับ เป็นการส่งต่อที่สวยงามและสงบสุข