เดินทางกลับบ้าน

เมื่อเธอหลงทาง เธออาจบอกไม่ได้ว่าทางกลับบ้านของเธอคือเส้นทางไหนกันแน่ แต่เธอรู้ว่าที่ไหนคือที่เธออยากจะหาทางกลับไป

ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าบ้านเธออยู่ที่ไหนและเส้นทางไหนกันแน่ที่จะพาเธอไปถึงบ้านได้ สิ่งที่ฉันรู้คือหากเธอค่อย ๆ สำรวจ เส้นทางนั้นก็มีโอกาสที่จะชัดขึ้น

เธออาจสำรวจย้อนไปในเส้นทางที่เธอเดินมาอย่างไม่ทันรู้ตัว มันมีปัจจัยบางอย่างที่อาจจะผลักเธอมาโดยไม่เต็มใจนัก หรืออาจเป็นตัวเธอที่พยายามเดินหลบเลี่ยงบางอย่างจนพาตัวเองออกนอกเส้นทางมาไกล การแกะรอยย้อนกลับไปจะช่วยให้เธอพบเส้นทางกลับบ้าน โดยเธออาจต้องเจอความท้าทายเพราะเท่ากับว่าเธอต้องย้อนกลับไปเผชิญสิ่งเหล่านั้นด้วย

หรือเธออาจเลือกไม่กลับทางเดิม แล้วสำรวจสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวเธอ ณ ตอนนี้ ว่าพอจะมีอะไรที่เป็นป้าย สัญญาณ หรือสัญลักษณ์ที่พอจะนำทางเธอไปสู่บ้านของเธอได้บ้าง แล้วก็ค่อย ๆ อาศัยสิ่งเหล่านั้นสร้างทางเลือกให้เธอได้ตัดสินใจพาตัวเองขยับเข้าใกล้จุดหมายปลายทางไปทีละเล็กละน้อย

เมื่อชีวิตพาเรามาเจอกันและเธออนุญาตให้ฉันร่วมทางไปกับเธอ ไม่ว่าจะเป็นการสำรวจเส้นทางแบบไหน สิ่งที่ฉันทำได้คือการเดินเคียงข้างและทำหน้าที่ชักชวนเธอให้มองไปรอบ ๆ และระมัดระวังที่จะเอาความคิดเห็นของตัวเองมาบอกว่าเธอควรจะต้องเดินไปทางไหน

เพราะฉันตระหนักอยู่เสมอว่า เธอคือคนที่รู้ดีว่าเธอเดินมาจากทางไหน อะไรคือสิ่งที่พอจะบ่งชี้ได้ว่านั่นคือทางไปบ้านของเธอ และเส้นทางแบบไหนที่เธอยินยอมพร้อมใจจะจรดเท้าก้าวไป

---

กวีไกร ม่วงศิริ

นักจิตวิทยาการปรึกษา